lonely

Charming was net aan gekomen bij Tiger Forest hij was al meteen beland bij de romantische watervallen hij had nog niemand ontmoet nog geen enkele tijger. Charming zwiepte rustig met zijn staart zijn humeur was nu goed maar dat kon elke moment veranderen dus zijn humeur was afwisselend. Charming zag de waterval omlaag gaan het was stil alleen hoorde je de waterval naar beneden horen kletteren dat werd wel later een irritante geluid. Charming ging op een heuvel zitten en hij keek naar de waterval hij zwiepte ondertussen met zijn staart ooit zal hij hier met zijn partner zitten maar dat had hij nog niet en dat zal wel een helen tijd duren voordat hij dat bereikt hij nu was zijn doel op een troep te krijgen maar je kon ook afgewezen worden en dan kreeg je er geen één een onbekende geur drong zijn neus gaten binnen hij hief zijn hoofd meteen omhoog hij kon het geslacht nog niet weten en hij wachtte af waarneer de tijger zich liet zien.

Magnetica lag achter de watervallen, ze lag op de rotsen die daar lagen. Snel likte ze haar poten af en ontvingen haar neusgaten een onbekende geur, waarschijnlijk afkomstig van een tijger. Snel grijnsde ze en ging achter de waterval staan, waarschijnlijk was de tijger die voor de waterval stond nu aan het kijken naar de donkere vlek die je nu zag door het water heen. Magnetica grijnsde nogsteeds en ineens sprong ze naar voren, door de waterval heen en brulde ze luid, zo luid als ze kon. Met haar glinsterende ogen keek ze rond en zag ze een andere tijger, waarschijnlijk een mannetje. Ze grijnsde nogsteeds en haar staart ging zachtjes heen en weer. 'Zozo, kijk eens wie we daar hebben,' zei ze en wachtte op de reactie die de andere tijger zou hebben voor haar.

Bjorn was van zijn zus ontvlugt, gelukkig! dacht hij. Hij werdt echt gek van haar!. Telkens dat gezeur dat ie moest luisteren, deed ie dat niet dan werdt ze boos en later wou ze hte weer uitspraten. Blablablah! Hij moest niks meer van haar hebben. hij kon hete cht wel alleen reden, mischien zij niet. maar hij had geleerd voor zichzelf te zorgen. als sinds hij 3 maanden was, hij had zo zijn eigen regels en wetten gemaakt en niemand zou hem daar over kunnen aan spreken. Niemand zou zijn mening kunnen veranderen, en niemand zou hem kunnen breken. Bjorn was daar veeltste slim,eigenwijs,en beidehand voor. Even grijnste hij, als tijger van 7 maanden had hij het goed voor elkaar gekregen. Hij sprong over wat rotsen en keek af en toe even rond. Hij wou zijn zus echt nooit meer zien, ze gedroeg zich als zijn moeder terwijl ze dat niet was. Zijn moeder was dood! en zijn vader ook. Erg vond hij het niet, hij was nou emotioneel gezien niet zo zwak als al die andere tijgers. De meeste waren slap, en jankte al als een geliefde dood ging van ouder dom. nee zijn ouders waren beschoten door jagers, toen hij 3 maanden was! nou en heeft er ook maar één traan gerolt ? nee! en dat zou ook nooit gebeuren. Nooit zou bjorn mede-lijden tonen, of pijn hebben, of verdrietig zijn. Bjorn was emotieloos. Hij keek op uit zijn gedachte en stond bij een paar tijgers. droog keek hij de twee om de beurt aan 'hoi' ze hij ongeïtresserd. het maakte hem niet uit wat andere van hem dachten. Hij zuchte even en liep naar het water toe. waarna hij zijn hoofd liet zakken om wat ze kunnen drinken.

Charming zat een zwarte vlek verschijnen in de watervalzijn blik keek vragend hij wist niet wat het was hij zag de zwarte stip bewegen en een tijger sprong eruit en ze brulde hard Charming trok zijn wenkbrauw op en daarna liet hij de wenkbrauw weer zakken. De stem zij. ‘Zo,zo kijk eens wie hebben we daar.’ Zij de stem. “Hallo, wat kom je doen als ik vragen mag?” Zij hij neutraal tegen haar. Charming schrok niet want hij staat altijd stevig in zijn schoenen. Charming keek even goed en hij zag dat de teef 2,7 jaar oud was bijna even oud als hem. Charming genoot nog van de waterval maar dat was nu al weer voorbij. Charming rook weer een onbekende geur zijn oren draaide naar achteren en ja hoor daar kwam een welp aan een slechte hij zij. ‘Hoi.’ En hij liep naar de waterval om iets te drinken. Charming wende zijn blik weer naar de teef. “En ben je al lang in Tiger forest? Ik ben er pas één dag.” Zij hij een beetje vragend aan haar maar wel neutraal met een beetje kil erin.

Haar neusgaten roken weer een onbekende geur, maar ze besteedde er verder geen aandacht aan en keek terug naar de tijer. 'Ik ben er sinds gisteren,' zei ze kortaf en knikte, het was waar wat ze zei. De tijd was eigenlijk snel gegaan, ze was er pas sinds gisteren en ze had zelf al meteen een troep, ze wilde eigenlijk meer tijgers die in de troep kwamen, maar misschien zouden er twee tijgers bij komen, als die wilden dan tenminste. Later, zouden ze hun eigen territorium opbouwen, die van de Naturium Tigers en dan zouden ze misschien gaan heersen over dat gebied. Haar troep was een neutrale troep, maar die toch meer iets wenkte naar de goede kant, terwijl ze tóch slecht konden zijn. De tijgerin snoof even en keek naar de welp die water begon te drinken, ze knikte even en keek toen weer naar de tijger, ze nam zijn lichaam even in haarzelf op en knikte toen weer, ze schatte hem net iets ouder als haar zelf. Maar niet zo heel veel ouder dan haar.

Charming knikte rustig het kon best nog wel interessant worden maar dat was het nu al. Charming hoorde van haar dat ze pas gisteren nieuw was maar Charming had al van verren gehoord dat ze al een troep had dat is nog een geluk. “Ik had ergens gehoord dat je al een troep hebt en als je er één hebt gefeliciteerd dan maar!”Zij hij neutraal tegen haar. Charming vergat helemaal de welp die er nog zat te drinken. Charming keek haar doordringend aan en hij zij. “Hoe heet je? Ik ben Charming.” Zij hij weer neutraal tegen haar. Charming zwiepte nogmaals met zijn staart over de grond en er kwam een briesje en de wint speelde met zijn vacht en ook van de tijger. Ze was maar 3 maanden jonger als hem ongeveer maar dat beviel hem wel tot nu toe was ze aardig en misschien kon er nog wat gebeuren. Charming wende zijn blik weer naar de pup hij had nog steeds niks gezegd en hij had nog geen antwoord gegeven en hij zat nog steeds te drinken had hij z’n erge dorst dan? Dat wist hij niet zijn blik ging weer terug naar de tijger en hij wachtte rustig af wat er ging gebeuren.

Ze knikte. 'Ja, ik heb een troep, ookal zijn er nu nog geen tijgers lid,' zei ze als antwoord voor hem, 'bedankt.' Haar staart ging rustig heen en weer en de wind tilde haar vacht rechtovereind. Toen de tijger zichzelf voor stelde grijnsde ze lichtelijk. 'Zozo, Charming. Ik ben Magnetica,' zei ze met nogsteeds een brede grijns op haar gezicht, hoe wist hij dat ze een troep had? Bijna niemand wist het maar hij wel? Ze zuchtte even diep, soms waren tijgers zo vaag en begrijpte ze hun niet. Was zij dan gewoon zo dom, of hun soms? Even schudde ze haar kop en liet ze haar staart zachtjes heen en weer gaan, ze zou het nooit te weten komen want ze zou het ook nooit vertellen tegen andere tijgers, achja, misschien tegen haar partner als ze die ooit zou krijgen en als de tijd daar goed voor was. Maar misschien ook niet, aangezien ze niet zo snel verliefd was of op andere tijgers viel, misschien andere op haar ja, maar zij, nee niet zo snel hoor.

Charming keek haar doordringend aan en hij hoorde weer wat ze allemaal zij tegen hem. 'Ja, ik heb een troep, ookal zijn er nu nog geen tijgers lid.' Zij ze. Charming kreeg wel wat meer vertrouwen in haar later zij ze nog 'bedankt.' Charming kreeg een big smile dus een grote grijns op z’n gezicht terecht. Charming zag haar mond weer open gaan en hij luisterde weer rustig. 'Zozo, Charming. Ik ben Magnetica.' “Aangenaam magnetica wel een mooie naam.” Zij hij het had wel iets pittigs erin. Charming wou een goede partner hebben maar dat kreeg hij niet zo snel. Charming zuchtte even en hij keek even om zich heen zijn blik ging weer naar Magnetica toe en hij wachtte af wat er ging gebeuren Charming zij. "Ik wil best in je troep als dat mag?"
(Ik moet nu gaan daarom zo korten post ik hoop dat je hiermee nog wat kunt.)

Ze knikte kort. 'Zeker, dat kan,' zei ze glimlachend, dit was misschien al de tweede tijger die erbij wilde komen, ze wist niet goed wat ze moest zeggen als iemand bij haar troep kon komen, misschien, later als er veel tijgers al zelf in haar troep zaten dat ze dan een soort 'test' moesten doorstaan, de tijgers die er dan bij wilde konden dan mee doen en zo konden ze zien ofdat ze geschikt waren voor de troep, maar dat was nu nog niet en ze wist zelf niet eens ofdat dat ze dat ooit überhaupt ook uit zou gaan voeren. Ze zuchtte even diep en staarde even naar de grond, toen dacht ze even na over een aantal dingen en keek ze weer naar de tijger, die met een big-smile naar haar stond te kijken.

[Beetje inspiratieloos, maargoed. ^^]

Zijn big smile ging al weer weg en hij luisterde wat ze zij. ‘Zeker dat kan.’ Zij ze tegen hem. “Oke ik denk wel dat je een goede leider zult worden dat zie ik nu al ik geev je nu één van mijn complimenten.” Zij hij aardig. Charming hoopte echt dat hij erin mocht. “Is er ook nog een soort test? Of mag ik nu al in de troep?” Vroeg Charming. Charming wende zijn blik naar de waterval en daarna richtte hij zijn blik weer op Magnetica. Wat zou ze ervan denken dat kreeg hij misschien te horen maar misschien kan ook dat het niet zo is natuurlijk. De wint speelde nogmaals met zijn vacht en dus ook met die van Magnetica. Een druppel van de waterval kwam op zijn vacht terecht hij schrok een klein beetje maar daar was niks van te merken Charming wachtte rustig af wat er ging gebeuren.

Ze dacht even na. 'Eigenlijk zit je nu al in de troep, en een test doe ik pas later als er veel aanmeldingen van tijgers komen, dan kunnen slechts de besten door,' zei ze met een grijns op haar mond. Geen enkele emotie was te vinden op haar gezicht, iets waar ze vaak voor geoefend had. 'Je weet zeker hoe de regels bij ons gaan of niet? Nou, je begint dus bij een gewoon lid, door actief mee te doen en veel te reageren kan je hoger stijgen naar een bepaalde rang. Alle tijgers staan gelijk bij ons maar de bevelen van de Alfa's moeten wel op gevolgd worden, misschien later, veel later als ik dan een partner heb wordt hij de mannelijke Alfa en zal er ook naar hem geluisterd worden, evengoed,' zei ze toen om het tegen hem uit te leggen, zo zou hij het misschien beter begrijpen en ook dus geen smoesje verzinnen, omdat ze had gehoord via-via dat sommigen dat deden.

[Inspiloos-heid.]

'Eigenlijk zit je nu al in de troep, en een test doe ik pas later als er veel aanmeldingen van tijgers komen, dan kunnen slechts de besten door,' Charming grijnsde eventjes naar haar. 'Je weet zeker hoe de regels bij ons gaan of niet? Nou, je begint dus bij een gewoon lid, door actief mee te doen en veel te reageren kan je hoger stijgen naar een bepaalde rang. Alle tijgers staan gelijk bij ons maar de bevelen van de Alfa's moeten wel op gevolgd worden, misschien later, veel later als ik dan een partner heb wordt hij de mannelijke Alfa en zal er ook naar hem geluisterd worden, evengoed,.’ Zij Magnetica tegen Charming. “Oke, ik vind het erg leuk dat jij de eerste bent die de regels zegt enzo dat heb ik nog nooit van een tijger gehoord en de meeste zullen dat ook niet gezegd hebben.” Zij hij neutraal tegen haar. Charming zwiepte even met zijn staart over de grond. “Je mag me wel Charm noemen hoor dat is wat makkelijker maar dat hoeft niet.” Bood hij vriendelijk aan. Charming dacht nog even eens goed Magnetica was wel aardig vond hij zelf wel anders dan de anderen leiders meestal zijn ze kil en boos enz. Charming schudde even met zijn hoofd bij die gedachten en hij keek weer naar Magnetica wat zou zij denken dat wist hij nooit en dat zal hij nooit te horen komen maar misschien wel wat ze vind van hem en wat hij gezegd had.