Brul naar Magnetica

Suki liep langs het meer haar manen waaiden een klein beetje in de wind en er ging een stille bries langs het meer. Suki keek naar de visjes in het water wat had hij honger hij had nu al 2 dagen geen eten op, hij kon wel eens z'n visje proberen misschien smaakte het wel hij keek naar een van de visjes die stil lag hij hield er hoogstens 2 minuten zijn aandacht erop. En toen het gebeurde heel snel, Suki stak zijn poot in het water en hebbes hij heeft de vis te pakken ze probeerde het en dacht: mwah niet slecht als je honger hebt dan Suki ging op de grond zitten en ving er nog een paar toen haar buik gevuld was dacht hij na: misschien is een troep wel wat. Laatst hoorde ik nog iets met dat je een of andere Magnetica moet roepen laat ik het maar eens proberen Suki brulde zo hard had hij nog nooit gebruld hij brulde nog een paar keer er kwam nog geen antwoord maar ze zou wachten. hij keek om zich heen de wind waaide door zijn manen en zorgde voor zachte golfjes. Suki moest toch wel toegeven dat het een best wel mooie plek was maar ja. Suki brulde nog een paard keer naar Magnetica en hij wachtte.

Magnetica strompelde langzaam vooruit. Het was de laatste tijd in Tiger Forest niet meer zo actief en druk, en dat mistte ze recht uit haar hart. Het was natuurlijk niet leuk dat ze geen nieuwe tijgers kon leren kennen en dat anderen niet meer zo vaak om haar brulden om in haar troep te komen. Dat was écht jammer. Haar troep was haar leven, haar wens, haar alles en zomaar ineens door anderen was hij niet meer actief. Eigenlijk kón hij wel actief worden, maar met weinig leden had het ook niet zoveel zin meer. Ineens klonk er een brul en Magnetica hief haar kop direct en gaf haar staart een zwaai van blijdschap. Ja, dat was zeker iemand die om háár brulde, en waarschijnlijk om bij de troep te komen. Dit was haar kans, en die zou ze natuurlijk meteen pakken.
Even later toen Magnetica door Het Gouden Meer heen rende zag ze in de verte een witte schim, dat was vast en zeker de tijger die naar haar gebruld had en ze zou er dus op afgaan. Toen ze even later voor de tijger stond knikte ze vriendelijk als begroeting en keek de tijger met haar vriendelijke ogen aan. 'Hallo,' sprak ze met een honingzoete stem tegen de tijger en ging op de grond zitten en bekeek de tijger eens goed. 'Als ik het goed heb brulde je voor mijn troep, nietwaar?' vroeg ze toen maar aan de tijger en wachtte geduldig af.

[ Is Shuki trouwens een tijger of een tijgerin? xD ]

(een tijger weet beetje rare tijger naam)



Shuki zat te wachten opeens stond er een tijger voor hem die zei:
Hallo Shuki bekeek de tijger eens goed haar stem klonk zacht net zoals Shuki had gehoord dat ze praatte. ik zei terug met beleefde stem: wel... hallo De tijger ging zitten en zei: Als ik het goed heb brulde je voor mijn troep, nietwaar? Shuki zei daarop: Ja dat heb je goed, jij bent dus Magnetica ik ben Shuki. Ja ik brulde dus en vroeg me af of ik bij jou troep zou mogen. Hoewel er weinig tijgers meer zijn in Tijger Forest is het altijd veiliger in een troep. Shuki bekeek haar nog eens goed, ze leek een beetje zacht voor een leider maar het zou toch maar al te goed kunnen zijn dat ze werkelijk de leider is van de troep.